maandag 1 maart 2010

Doopsuiker/geboortegeschenken? 4 keer zwanger en 2 prachtige dochters... ons verhaal.

Bij sommige mensen ontstaat de link bij een geboorte misschien automatisch naar doopsuiker, kraamcadeaus, geboortegeschenken zoals doopsuiker, kaarsen, zeepjes, gevulde flesjes,doosjes
Maar niet alleen familie en vrienden krijgen een geschenk want voor de kleintjes zijn er pluchen knuffels met boodschap, chocolade, suikerbonen of snoep.
Maar oma en opa komen uiteraard ook aan bod want er bestaat een ruim aanbod van peter- en metergeschenken zoals relatiegeschenken, fotokaders, gepersonaliseerd badlinnen…

Als je dit leest hierboven zou je denken dat een geboorte van een kindje je alleen maar aan geschenkjes doet denken, wel een kindje is een geschenkje. Het is het mooiste geschenkje dat je u maar kunt bedenken.

Wij hebben zelf twee kindjes, onze eerste dochter is ondertussen 2 jaar en 9 maanden.
Toen we vernamen dat we in blijde verwachting waren van ons eerste kindje kon ons geluk niet op want wij hadden er zelf voor gekozen om een kindje tot leven te wekken en het was ons in feite meteen gelukt.
We hebben er ons enorm naartoe geleefd en alles tot in de puntjes voorbereid totdat het grote moment daar was, “een prachtige dochter Aury” kwam ter wereld, voor ons was het een droombaby.

Op het geboortekaartje hadden we onze hond (een weimaraner) ook niet vergeten want hij mocht er ook opstaan met enkele foto’s zoals met zijn neus tegen de bolle buik en we hadden er een gedichtje bij gezet

“Crespo lijkt bijzonder… Maar jij bent ons groot wonder. Vandaag wordt onze liefde. Jou leven.”

Toen ze nog maar 7 maanden was, vernamen we dat we terug in verwachting waren maar dit was echter niet gepland, eventjes waren we geschrokken maar na eens goed praten met elkaar waren we dan toch dolgelukkig, ze zouden maar 1 jaar en 4 maanden verschillen met elkaar. En ze zouden enorm veel aan elkaar hebben maar het mocht niet baten, na 17 weken lag er een beetje bloed in de slip van de mama. Toen hebben we ons naar de spoedafdeling begeven en na een inwendig onderzoek zagen we op de echo dat het hartje van ons kindje niet meer klopte, dit was een slag van de hamer, we kregen direct een krop in de keel en de traantjes vloeiden want dit kind was enorm welkom. Het ergste was nog dat we moesten bevallen op de natuurlijke wijze, toen dit moment aanbrak zagen we dat het een zoontje was, we noemden hem “Len”.

We hebben er ons na een tijdje goed overgezet en we besloten om ons er terug op te wagen voor een nieuw geboorteschap. Het was ons gelukt na 2 maanden maar het geluk bleef niet duren want na 6 weken van de zwangerschap had ze pijn in de buik, het was terug een miskraam.

We hadden er nu eventjes genoeg van om terug te proberen voor ons tweede kindje maar na enkele maanden zagen wij het terug zitten om opnieuw ervoor te gaan, opnieuw lukte het ons redelijk vlug om terug zwanger te worden maar deze zwangerschap was anders dan al de vorige zwangerschappen want we hadden voortdurend schrik, we gingen om de twee weken op onderzoek bij de gyneacoloog + we hadden ook zo’n toestel gekocht om de harttoontjes te horen (een angelsound) dit stelde ons toch wel op ons gemak. Toen het moment aanbrak liep alles terug vlekkeloos en daar was ons tweede “prachtige dochter June”. De eerste die haar mocht bezoeken was natuurlijk grote zus, zij was enorm fier op haar kleine zus. Ondertussen is ze al 5 maanden.

Ons verhaal gaat over een periode van 3 jaar met ups en downs met als resultaat 2 mooie, schattige dochters.

Ik zal het hier nu wel bij laten hopelijk hebben jullie genoten van ons verhaal over de geboortes van onze kleine spruitjes.

Vele Groetjes en veel geluk aan alle toekomstige ouders.